15 oktober 2014

Vanochtend staat het ontbijt om half acht voor ons klaar. We kunnen nu weer zelf kiezen wat op we op ons brood doen, wat we uiteraard zeer waarderen. Na een kleine vertraging, we waren gister vergeten om twee van de bussen vol te stoppen met diesel dus dat moest eerst toch maar even geregeld worden, vertrekken we richting het kamp. Er wordt, zoals iedere morgen, nog een korte tussenstop gemaakt bij de vuilstort. Aangekomen op het kamp zien we dat de zigeuners al weer druk bezig zijn met metselen.

Na kort overleg vertrekken Henk en Bram Sloots, Gerritjan en Thijs naar Mucacheve om materiaal in te slaan voor de bouw. hun belevenissen zijn verderop in dit verslag terug te vinden. De achterblijvers gaan verder met bouwen en kinderwerk(dit keer zonder tolk). Gisteren hebben de bouwvakkers een bak cement gestort voor de deur van de kerk om te egaliseren. Toen we vanmorgen aankwamen bleek dat ze dit hadden omgetoverd in de Barkasovo Walk of Fame. Er worden planken geleverd voor de zolder van de school die buiten eerst op maat worden gezaagd en dan naar zolder gebracht worden om op de balken te worden bevestigd. Tussen de middag krijgen we weer eten van de zigeuners. Dit keer was het niet zo’n doorslaand succes als de voorgaande dagen. We krijgen (waarschijnlijk in melk) gekookte rijst met daar doorheen vruchten. Veel mensen vinden het niet lekker. Omdat we het niet leuk vinden dat we zoveel volle borden terug moeten geven. Na alle mogelijke theorieën over het laten verdwijnen van eten hebben besproken stoppen we het eten in een vuilniszak die we via een raam naar buiten smokkelen.
Na het eten gaan we vol goede moet verder met bouwen totdat…………… het begint te regenen. Door de regen veranderd de bouwplaats in no time in een glibberige modderpoel waardoor werken onmogelijk wordt. We kunnen alleen niet eerder terug gaan naar het vrouwenhuis omdat er twee van de busjes naar Mucacheve zijn voor bouwmaterialen. Dat wordt wachten dus, terwijl we steeds bericht krijgen uit Muccacheve dat het uitloopt en tegen zit.
Bram, Henk, Gerritjan en Thijs vertrekken al vroeg richting de bouwmarkt. Aangekomen bij de grote weg richting Mucacheve zien we tot onze grote verbazing Ruslan, de tolk, staan. Het blijkt dat hij al veertig minuten staat te wachten op Ferry die hem naar het kamp zal brengen. Maar Ferry is in geen velden of wegen te bekennen. Na kort overleg nemen we Ruslan mee naar de bouwmarkt zodat hij voor ons kan vertalen. Dit blijkt een heel slimme beslissing te zijn. in een moordend tempo gaan we door de bouwmarkt met ons boodschappenlijstje. Schroeven, spijkers, purschuim, verf, metaal voor een afdak, een nieuwe kraan voor in het vrouwenhuis, stopcontacten en schakelaars, hout voor het afdak (maar dat hebben ze niet). Ruslan weet echter nog een goed adresje voor hout dus na afgerekend te hebben spoeden we ons naar een houtzagerij. Daar aangekomen zien we een afdak staan wat verdacht veel lijkt op ons ontwerk. Snel meten we het bouwwerk op en vervolgens geven we de maten door aan de voorman. Normaal gesproken duurt het een dag maar na wat gebrabbel van Ruslan duurt het nog maar een uur. Dat uur besluiten we nuttig te besteden door boodschappen te doen aan de overkant van de weg. We plunderen in de winkel de nutella voorraad, de water voorraad, de frisdrank voorraad, en de snoepvoorraad. Fruit kunnen we volgens Ruslan beter op de markt kopen dus wij achter Ruslan aan. Doelgericht loopt hij over de markt richting een aantal kramen en binnen de kortste keren zijn we de trotse eigenaar van een vracht appels, bananen en kiwi’s. dan weer terug naar de houtzagerij, hout in de bus en dan door de stromende regen weer richting het kamp. Daar aangekomen snel uitladen en weer door. Een probleempje, door de vele regen is het zo blubberig dat de bus vast komt te zitten. Maar met hulp van de bouwvakkers is dat zo opgelost. We nemen nog snel een kijkje op de boerderij van Sandor en gaan dan richting vrouwenhuis. Daar is er tijd om om te kleden en souvenirs te kopen bij Corine, een Nederlander die in Oekraïne woont. Ondertussen hebben Hannie en Jasper de toiletten schoongemaakt, maar dat mag niet verder verteld worden aan Jaspers moeder!
Om zes uur vertrekken we weer richting kamp voor een concert met Amaro Del. Al snel zit de kerk stampvol en zingen en dansen we met elkaar. Na het concert delen we drinken, snoep en chips uit waarna we weer richting vrouwenhuis vertrekken. daar aangekomen is er tijd voor een spelletje en een hapje en drankje.