19 oktober 2015

De afgelopen nacht is het tot zeer laat onrustig geweest. De verjaardag van piet hebben we uitbundig en nogal luidruchtig gevierd, wat niet door iedereen even goed gewaardeerd werd. Een goede nachtrust is zeer belangrijk en dat was door het kabaal niet voor iedereen mogelijk. rond kwart voor twee wordt het toch eindelijk rustig. Leuk om hierbij te vertellen is dat een van de werkgroepleden de laptop wou afsluiten. Helemaal gewend aan zijn eigen Laptop met touchscreen drukt hij meerdere malen op het scherm van de laptop totdat hij zich bedenkt dat dit niet zijn eigen gloedjenieuwe laptop is maar een oud dingetje dat niet beschikt over touchscreen. Maar met behulp van een muis, niet te verwarren met het soort muizen die hier in grote getale rondlopen, lukt het uiteindelijk toch de laptop af te sluiten.

De volgende ochtend zit iedereen om half acht aan het ontbijt, de een wat frisser als de ander. De tafel is gedekt met brood, worst, fruit en de uit Nederland meegebrachte goederen. Een ieder doet zich tegoed aan dit energierijk ontbijt en als iedereen verzadigd is worden ook de lunchpakketjes in orde gemaakt. Dan is het tijd om aan de slag te gaan. ¾ deel van de groep gaat naar het kamp, de rest van de groep blijft in het vrouwenhuis in Zapsony om de kleding die we meegenomen hebben te sorteren. Eerst hebben we alles uitgestald op tafel, toen bleek pas hoeveel kleding we meegenomen hebben. Verbazingwekkend hoeveel er in een busje past…..
Eerst sorteren we alles vervolgens maken we heel veel verschillende kledingsetjes , bestaande uit jas, trui, broek en shirt en sokken. Ook hebben we nog stapels schoenen, sjaals, mutsen en knuffels. Hiermee komen heel wat mensen heerlijk warm gekleed de winter  door. Nadat we alles gesorteerd en wel weer in de tassen gedaan hebben is het tijd om even een broodje te eten. Vervolgens zijn we lekker  aan de wandel gegaan. Ondanks onze commando’s “Blijf”en “terug” vergezelden de waakhonden van het vrouwenhuis ons op onze wandeling. Al rennende en gravende naar mollen hielden zij ons goed in de gaten. We hebben genoten van de omgeving, de mooie herfstkleuren, de ongebaande wegen, de mooie slootjes, het slootjespringen en de zwemmende honden (haast jammer dat we ze niet mogen aaien) Kortom : het was heerlijk relaxt om buiten te zijn.

Rond 3 uur brengen we de anderen op het kamp in Barkaszo een heerlijk en welverdiend kopje koffie.

Op het kamp wordt ondertussen een begin gemaakt met de bouw. Ferry verteld ons bij aankomst dat hout, stenen en zand over 15 minuten geleverd zullen worden dus gaan we snel beginnen met het werkoverleg. Zigeuners zijn al bezig om het zand wat uit de put voor de toiletten komt te vervoeren naar het badhuis om de vloer mee op te vullen.
Na ongeveer 5 minuten verschijnt de man van de deuren en samen met hem overleggen we  welke deuren we waar nodig hebben en hoe we het makkelijkst dingen kunnen invullen. Als het ruim een half uur durend overleg gedaan is blijken de bouwmaterialen nog niet geleverd te zijn. Ferry zegt dat ze er zo zijn maar we zien de hele ochtend geen enkele leverancier. Wel kan er begonnen worden met het betegelen van de keuken in de school en ook de stopcontacten worden aangesloten. Gaten voor de afvoer van de keuken worden gemaakt en buiten wordt er een sleuf gegraven voor de rioolbuizen.

Rond 10 uur starten we met het kinderwerk. In eerste instantie zijn er niet veel kinderen maar na een kort gesprekje van Lidia, onze tolk, met een van de leraressen stroomt het kerkje vol. Aan de 70 kleurplaten die we vanuit Nederland hebben meegenomen hebben we lang niet genoeg. Ook tijdens het zingen zijn we blij verrast wanneer de kinderen zonder horten en stoten het lied …… zingen in het Nederlands. Dit lied hebben we ze vorig jaar aangeleerd en het is ontzettend gaaf om te zien dat ze het nog kennen. Als de kerk weer leeg is doen we nog spelletjes met de kinderen. We trappen een balletje, met een stuk touw doen we aan touwtjespringen en we doen allerhande klapspelletjes tot groot plezier van de kinderen en natuurlijk onszelf.

Om 12 uur eten we samen in het achterste gedeelte van de school. We zin nog maar net weer aan het werk als we door de zigeuners geroepen worden. Ze hebben eten voor ons geregeld en hoewel we al gegeten hebben nemen we het dankbaar aan. De soep is prima te eten en als we allemaal een bordje gehad hebben gaan we snel weer aan de slag voor zover er nog wat te doen is. Een aantal vertrekken naar een kleine bouwmarkt in de buurt om buizen te halen voor de afwatering, de rest kijkt wat er nog gebeuren kan.

Rond half twee komt er dan eindelijk een paard met wagen het kamp beladen met planken voor het badhuis. Blij storten we ons op deze klus omdat we ons flink vervelen. Een groepje dat net weg is om een sigaretje te roken komt rennend terug om aan de slag te gaan, zo welkom is deze vracht. Met enorme snelheid bevestigen we de planken op de plafondbalken en met behulp van een kettingzaag is het op maat maken van de planken een peulenschil. Als de bus weer terug is van de bouwmarkt lossen we deze en dan is het tijd voor de koffie die vanuit het vrouwenhuis is meegenomen. Het is een welkome opkikker.

Omdat er toch niet zo heel veel te doen is vertrekt een deel tegen een uur of vier alvast weer richting vrouwenhuis. Onderweg terug willen we nog even naar Serne rijden om een aantal simkaarten te halen zodat we onderling contact kunnen hebben maar de chauffeur blijkt de route na een jaar niet helemaal helder meer voor de bril te hebben en we bereiken de winkel dan ook niet. Aangekomen in het vrouwenhuis is het tijd om onszelf een beetje op te frissen en als iedereen weer terug is eten we rond 18.15 Het diner bestaat ditmaal uit een naar tomaten smakende soep met macaroni. De tweede gang is een lekker gekruide soort rijst met stukjes kip in een deegkorstje. We eten ons helemaal vol en aan het eind bedanken we de kok met een luid applaus.

Na het eten is er vrije tijd, en voor de werkgroep tijd om te overleggen over morgen. Rond 8 uur doen we met elkaar aan Bijbelstudie en bespreken we de dag. Ervaringen worden gedeeld en hierover wordt open gesproken.

Na de Bijbelstudie verdelen we het werk voor morgen over de groep en dan is er tijd voor een spelletje, een hapje en drankje, een praatje hier en daar en het schrijven van het reisverslag. Op het moment dat het reisverslag verstuurd wordt naar Nederland is het nog erg gezellig en dit zal nog wel even duren is de verwachting. En of we morgen fris en fruitig aan het ontbijt zitten….. dat hoort U morgen!