De meeste misverstanden op een reis komen voort uit een cultuurverschil. Het Oekse denken en de Hollandse school liggen mijlenver uit elkaar. Maar wat is het fijn wanneer je begrepen wordt. Wij voelen ons vandaag begrepen. In dit geval niet door de vrienden in Oekraïne maar door de vriendelijke Hongaren op het vliegveld. Daarover later meer.
We nemen u eerst mee naar het balkon van ons hotelletje in Budapest. Daar waar we wakker werden en een prachtig uitzicht over de stad hadden. Nou ja, het duurde even voordat de mist weg was, maar dat was het wachten waard. Omdat we eerder uit Oekraïne vertrokken zijn hebben we alle tijd om rustig op te starten. Na een heerlijke bak koffie hebben we een ochtendwandeling gemaakt. Vanaf een hooggelegen plek op een begraafplaats hadden we een prachtig uitzicht op de stad. We genoten van de rust en hebben de reis nog eens doorgesproken. Net als gisteren tijdens een welverdiend koud biertje was ook nu de conclusie: het was en waardevolle trip.
Terwijl de wijzers van de klok ons wezen op het feit dat we nog zeeën van tijd hadden, wees tante Google ons de weg door metropool Budapest. Wat is de stad toch mooi. Oude gebouwen, een overbekende rivier (de Donau) en een hypermodern voetbalstadion. We hebben het allemaal gezien.
Ruim voor de afgesproken tijd kwamen we aan bij het vliegveld. De auto werd afgeleverd en de koffer ingeleverd. Met een kop koffie en een lekker warm broodje in de hand liepen we uiterst ontspannen naar de gate toe. De ontspanning hield nog even aan. Want zoals gezegd snappen de Hongaren ons helemaal. Van stress is er geen sprake. Ons vroeg ingezette wachten werd namelijk met enkele onaangekondigde momenten verlengd. Op de daarvoor bestemde tijd konden we nog inchecken. Maar toen kregen we te horen dat de motor een (klein?) technisch mankement had en begon het wachten. Zo’n tweehonderd makke schapen in een vertrekhal investeerden grondig in hun relatie met iPad, telefoon of ouderwets leesboek. De tijd doden is een levendige bezigheid. Mensen observeren die dat doen een nog leukere activiteit.
Toen duidelijk werd dat het vliegtuig niet wilde wat wij wilden kwamen meerdere mensen naar het personeel toe om te vragen of ze nog koffie konden halen, even mochten plassen of anders. Dit mocht allemaal op voorwaarde dat men het paspoort of de ID-kaart zou achter later bij het grondpersoneel. Er werden zoveel documenten ingeleverd dat een zekere reiziger voorstelde om bingo of memorie te spelen met de paspoorten. Helaas wilde de -uiterst vriendelijke- meneer van WizzAir niet meewerken.
Na een kwartiertje mochten we ook zonder paspoort in te leveren het incheckgebied verlaten. Sterker nog, we werden gesommeerd om ergens anders te gaan zitten. Gelukkig voor ons waren er nog genoeg onbezette stoeltjes verderop in de vertrekhal, waaronder een heerlijk zittende bureaustoel; pakken wat je pakken kan. Zodra we ons op de nieuwe plek hadden geïnstalleerd, samen met de vrienden uit Eindhoven die we ook in Munkacs ontmoet hadden, werd er omgeroepen dat we konden inchecken, opnieuw. Al met al was de vertraging niet meer dan een half uurtje en liepen we met vele olijke koppies naar het gereedstaande vliegtuig. Snel de koffers in het bagagevak, snel de gordels om en weer wachten, wachten en nog even een poosje wachten. Uiteindelijk hebben we in het vliegtuig nog een uur en een kwartierzitten wachten voordat de deuren dicht gingen. Zoals we al zeiden, het niet willen hebben van al te veel stress is nog goed opgepakt door de Hongaarse helden.
Na de onverwachte vertraging volgde een verder voorspoedige vlucht. Al waren we na drie uur vliegtuigstoel blij om even de benen te kunnen strekken. Op het vliegveld van Eindhoven stond chauffeur Marga ons al op te wachten. Terwijl dit laatste stukje getypt wordt genieten wij na van een maaltijd bij restaurant de gouden bogen en zijn we onderweg naar Assen. Wij zijn dankbaar voor alles wat we kregen en vol goede moed om met het werk verder te gaan.
Iedereen die ons volgt, steunt en/of voor ons bidt: hartelijk dank! We voelen ons gesteund en willen onder Zijn zegen verder bouwen aan dit mooie en noodzakelijke werk.
Neem contact op via WhatsApp