Verbondenheid: om de ziel van een ander (Oekraïne)

Op zondag 6 april hebben we het over de verbondenheid binnen onze kerk. De Bijbel leert ons dat we elkaar mogen/moeten liefhebben. We mogen alles overhebben voor de ander. Voor de ziel van de ander. Het allerdiepste van de ander. Wat fijn dat we dat samen mogen doen!!

Als de mooie preek van Ds. Sander is afgelopen, komen de kinderen terug uit de kinderkring. De jongste kinderen hebben een mooie ketting gemaakt. Als teken van verbondenheid delen ze die uit aan hun grotere broers en zussen in de kerk. Wat een mooi gebaar! Ook de dominee en wat ouderlingen en diakenen krijgen een ketting.
Bij het zien van de ketting moet ik direct denken aan de werkweek in Oekraïne. Samen met de kinderen daar heb ik ook precies zo’n ketting gemaakt. Dat is geen toeval. God heeft dat geleid.
Want door deze kleine ketting – die door onze jonge kinderen in Assen-West én door de jonge zigeunerkinderen op het kamp in Barkasovo is gemaakt – wordt heel goed duidelijk dat de gemeente Assen-West en de zigeunerkerk in Barkasovo met elkaar verbonden zijn! 

Wij hier in Assen-West mogen geven om de ziel van onze broers en zussen in onze eigen kerk. Dat mag heel ver en heel diep gaan. Dat is mooi! Wij mogen ook geven (letterlijk en figuurlijk) om de ziel van onze broers en zussen op het zigeunerkamp in Barkasovo. Zij bidden regelmatig voor ons hier in Assen-West. Wij mogen dat ook voor hen doen. Want dat zijn ze nodig. 
Wat is het toch mooi om zo om elkaar te mogen geven!!