Alles en nog wat dag

Jó reggelt! (goedemorgen), doppies zijn weer los en we zitten inmiddels in de busjes onderweg naar Istvan (de tolk) om daarna weer verder te rijden naar het zigeunerkamp. We hebben nog een mooi eindje te rijden dus kan ik alvast even de ochtend vertellen, tenminste zolang de weg nog enigzins goed is.

Gisteren eindigde de dag voor een aantal laat en de ochtend begon vroeg, vandaag en ook de rest van de week worden Zhana en haar kinderen weer naar huis gebracht. 3 van de groep waren daarom weer vroeg uit de veren. Er waren nog een aantal vroeg wakker, want rond 06.00 uur ging het luchtalarm af. In de voorste slaapkamers was het goed te horen, maar in de achterste zo goed als niet. Na checken van de app zagen we dat de gebieden rondom ons niet in het rood staan en ons gebied werd al snel weer vrijgegeven als veilig.

Na het eten horen we waar het kinderwerk overgaat. Dit is ook meteen voor ons een dagstart en overdenking voor onze groep. De leerlingen van Jezus gaan op weg om te doen wat Hij van hen vroeg. Ze halen een ezel waar Hij op kan rijden. Hosanna in de hoogste hemel, maar er werd ook gevraagd wie is die man? Hij rijdt op een ezel is Hij nou degene die ons moet redden? Mooi hoe gezegd wordt door iemand uit onze groep dat wij armoede zien in het zigeunerkamp, maar dat ze tegelijk ook veel rijker zijn door hun diepe uitdragende geloof.Ik….ga …..stoppen…..we zitten nu in de bus alsof we in een blender zitten 🤢.

Inmiddels al weer mega veel gebeurt. Kinderwerk zit er inmiddels op, ze hebben een geweldige ochtend gehad met de kinderen. Er wordt verder gebouwd aan het hek en er wordt weer beton gemaakt voor de brug. We zijn nog niet lang bezig, dit is zelfs nog voor het kinderwerk als de vrouwen, Youri en Roelof geroepen worden om te komen eten. Eten afslaan is niet netjes, maar na een goed ontbijt is het best heftig om een bord patat met plakken worst te eten, ook wordt er nog buikvet aangeboden, dit gaat een aantal echt te ver😅 en slaan dit met een sorry netjes af. Hierna gaan ze naar het kinderwerk en konden de (klussers) mannen en Louise aan tafel. Laat de laatste nou zo geen zin hebben in die vette hap, dat zij aangeeft met de dames gegeten te hebben, zo daar is ze mooi onderuit gekomen.

Het is vandaag de ‘scheur uit je broekdag’. Vanmorgenvroeg bij het wegbrengen van Zhana is Daniël uit zijn broek gescheurd en na het kinderwerk scheurt Youri ook nog uit zijn broek. Zie je wel dat we veel te vet eten hier?! De broeken zijn vakkundig met de hand genaaid door Elsien.

Rond 12.45 uur gaan er weer 6 op pad om voedselpakketten uit te delen. En natuurlijk het zal ook eens niet zo zijn…..raad eens? Ja de plannen worden weer gewijzigd. Eerst moeten we de 60 pakketten klaarmaken, gratis werkers zoals ds. Sandor zegt. In mooi tempo werden de pakketten klaargemaakt o.a. met 12 aardappelen, 13 uien, macaroni, wasmiddel, desinfectie, spaghetti, knakworst, tomatensoep, fles drinken en havermout. Volgens mij was het wel zo’n beetje. Daarna naar het huis van Sandor, daar werden de flessen tomatensap, augurken en de mix van paprika en tomaat in een bakje en een zakje met paprika’s geladen in de bussen.

Hierna reden we achter Sandor naar Szurte. Het is 15.00 uur als we daar aankomen, hier mogen we eerst even wachten tot de kampleider en zijn vrouw komen, zonder hen kunnen we niet beginnen, want zij hebben de papieren waarop staat wie een pakket krijgen. Als de mensen komen krijgen ze per gezin 1 voedselpakket. Ze melden zich met hun paspoort, het zijn bijna allemaal vrouwen en een enkele oude man, de jonge mannen komen niet bang om geronseld te worden voor het front. Wij horen het en nemen het aan. Mag ik je vragen hier eens echt stil bij te staan? ……De enige bewegingsvrijheid die ze hebben is hun huis en tuin. Verder komen ze niet. Als je nu thuis bent, kijk eens om je heen en naar je tuin, hier mag je komen en verder niet, kom je hierbuiten dan kan je zonder pardon opgepakt worden, weg bij je vrouw en kinderen mocht je ze hebben. Misschien is je vrouw wel hoog zwanger of is je kind ernstig ziek of gaat het erg slecht met je ouders, misschien spreek je alleen Hongaars en geen Oekraïens, helaas je hebt totaal geen zeggenschap je wordt weggerukt uit je bestaan je familie blijft achter en het gebeurt dat zij maanden niks van hun geliefde horen. We hoeven geen oordeel te vormen van ga toch voor je land vechten of groot gelijk dat je niet gaat, wij staan niet in hun schoenen, wat we wel kunnen/ mogen is hen in liefde bijstaan en hen helpen met wat we kunnen. Hierbij dan ook onze diepe respect voor ds. Sandor en zijn vrouw Oksana, elke dag zijn zij aan het werk om de allerarmsten te helpen met voedselpakketten, zorgen dat iemand een rolstoel krijgt, een hometrainer om na een operatie weer in beweging te komen, dekens voor de winter om warm te blijven het gaat maar door, dag in dag uit. Het minste wat we dan kunnen doen is helpen voedselpakketten te maken en uitdelen, hen iets verlichten in al hun werk. Na het uitdelen nemen we afscheid van Ds. Sandor en de zigeunerkampleider en zijn vrouw. Kleine notitie, erg fijn dat de vrouw Nederlands kan spreken zo konden we makkelijk en snel overleggen hoe we het uitdelen gingen doen. In een uurtje was het klaar.

Om half 5 waren we in Dobron bij het kindertehuis waar de groep van Meppel zit. De groep die in Barkasovo was gebleven is verder gegaan met de brug, deze is klaar! Fantastisch een flinke klus die we kunnen afstrepen. Het hekwerk is tot aan de nieuwe brug gelast, man man wat hebben die mannen een werk verzet!.En een groep is lekker gaan omtuttelen met kinderen. Handjes wassen, nagels lakken, haren borstelen en vlechten. 4 hekwerkers bleven in Barkasovo en de anderen gingen rond 16.00 uur in 2 busjes naar Dobron naar het kindertehuis en een clubje reed door naar het zigeunerkamp in Dobron waar een groot deel van onze groep vorig jaar is geweest. Daar hebben ze even een half uurtje rondgekeken, kindjes geknuffeld en hebben Henk sr. en Thijs met ds. Pisti gesproken. Hierna zijn ze weer langs het kindertehuis gereden om met 2 bussen naar het hotel te rijden, de andere bus reed bij Barkasovo langs om de laatste 4 klussers op te pikken om ook daarna bij ons in de eetzaal aan te sluiten.

We krijgen vandaag een echt Hongaarse maaltijd. Goulash soep en daarna gevulde Langos. Echt waar we zaten allemaal tot aan het boksballetje (huig) vol! Inmiddels is het 23.45 uur dat ik het verhaal toch even afmaak, want morgen staat er ook weer genoeg op het programma, als ik een beetje onzinnig of onsamenhangend typ, zal je me vast niet kwalijk nemen na zo’n dag. Na het eten gingen we met elkaar in gesprek middels vragen op een papiertje. Vragen als ‘waar wordt je blij van?’, ‘wat zou je morgen anders doen?’ ‘Zou je willen ruilen met de mensen die hier wonen?’ En nog zoveel meer. Echt prachtige vragen waar we in clubjes van ongeveer 5 of 6 personen over gingen praten. Fijn om zo met elkaar in gesprek te zijn. Om 20.30 uur zijn we snel begonnen met ons kinderwerkje. Op een gekleurd papier je hand overtrekken, uitknippen en versieren met stickers en kleuren. Oké sommigen vinden dit super leuk, maar kom op dit is een uitdaging voor mensen zonder fijne motoriek, a knutselgevoel en een hekel hebben aan knippen. Maar mensje lief niet zo mekkeren, zet je beste handje voor en gaan met die schaar en stiften. Na dat ik mijn kunstwerkje klaar had, ssstt na veel gemopper en gebrom, heb ik mezelf met mijn uitgeknipte handje mij zelf een schouderklopje gegeven. En zo gaaf om dit de hele groep te zien doen, iedereen die even een handomtrek maakt, uitknipt zijn of haar naam noteerd en versierd. En ja hoor toen was het 21.00 uur en was het tijd om terug te gaan naar het hotel. Een paar verdween naar hun kamer, totall los, niet meer geschikt om nog maar iets zinnings te zeggen en een groot deel dat nog een hele tijd gezellig met elkaar gekletst heeft. Een club binnen en een club buiten. Waardevolle gesprekken over geloof en het leven. Vandaar dat het zo laat geworden is. Steeds meer druipen af en zoeken hun nestje op. Inmiddels is het 00.11 uur. Ik lees nog eens het verhaal door en zal het doorsturen aan de voorzitter die het donderdag online zal zetten. Bedankt voor het meelezen, meegenieten, meeleven en meebidden! Tot morgen!