Handen

Einde van de dag 19.45 uur, piep uut, koppie vol. En dan de hele dag beschrijven, moie waar zal ik eens beginnen. Opstaan daar begin je meestal mee, dus hallootjes allemaal we hebben er weer een nachtje opzitten. Sommigen waren nu wel heel erg laat in bed en de dag begint echt niet later hoor dan de andere dagen. We liepen weer gezellig met elkaar naar de eetzaal. Hier genieten we echt van, tenminste dat hoor ik van de meesten. Heerlijk met je toet in de frisse buitenlucht.

Na onze lekkere broodjes gaan we met de 3 busjes weer naar Barkasovo. Hobbeldebobbel wat een gehobbel, onze nieren hangen nu onder de oren, dat kan niet anders. Halverwege pikken we Istvan weer op en rijden verder.

En dan komt weer 1 van de gouden momentjes van de dag, een troepje kinderen staat al klaar en ontvoeren meteen alle kinderwerkers. Knuffeltjes en namen worden geroepen, Malene, (Marlène), Liesjanne (Lisanne) Kiki (Kirsten) Majeet (Margreet) Amelia (Amèlie), Elsien, Roelof, Youri!!!! Ze krijgen aandacht, ze krijgen liefde, ze worden gezien, ze mogen en kunnen nu kind zijn. Misschien heb ik het al eerder gestypt deze week, maar elke dag is het weer 110% genieten om die kinderkoppies te zien!

Vandaag maken de kinderen ook een handje, ze gaan hetzelfde doen als ons gisteravond. Handje overtrekken, uitknippen en versieren. Alle mooie handjes en die van ons worden opgeplakt en in de school gehangen. Wat een prachtig gezicht, van die kleine handjes bij grote volwassen handen, we hebben deze week de handen inelkaar geslagen, we hebben deze week handen geschud, we hebben deze week handen werk laten doen die normaal heel ander werk gewend zijn, we hebben handen vies gemaakt, we hebben handjes gewassen. Na het knutselen vliegen de kinderen naar buiten, gooien met ballen, touwtje springen en dansen, een hoop gelach en weer geknuffel.

Inmiddels wordt er weer hard aan het hek gewerkt. Er wordt een grote schuifdeur/hek gemaakt zodat er auto’s naar binnen kunnen rijden en het hek weer dichtgerold kan worden. Eind van de dag is de hele achterkant gelast, geverft en damwandplaten er tegenaan geschroefd. De rest zal door de zigeuners afgemaakt worden.

Maar wat mogen de mannen trots zijn dat we in zo’n korte tijd zover gekomen zijn! De brug is klaar, her en der staat er een hondepoot in het cement, oeps 😅. En natuurlijk is er net na ons vertrek een tennisbal in beland 😂 met veel moeite heeft Robbie jr. de bal eruit kunnen vissen en het cement weer gladgestreken. In 2 klaslokalen kon nog vloerbedekking gelegd worden. Even met een schuine blik naar Menco….zullen we dat klusje oppakken? Klus werd aangenomen en Matthias voegd zich ook bij ons om te helpen. Na een poosje had Matthias andere klusjes te doen, dus gingen wij rustig verder. Ook hier gaat zoals bij elke klus een discussie vooraf, echt dit is serieus een misdaad, er moest in het ene lokaal vloerbedekking gelegd worden met een ribbelstreepje erin, of hoe je het ook maar noemen mag. Nu moesten we het grootste stuk leggen met de streep in de lengte en een gedeelte in de breedte. Oké tel tot 10 en we doen uiteindelijk maar wat ons gevraagd wordt, want op een andere manier past het ook niet eens. Menco gaat de randen van de vloerbedekking lijmen en ik kan vast in het ander lokaal de ondervloer gaan leggen. Dit zijn langwerpige ondervloerplaatjes, eigenlijk voor onder laminaat maar hé kniesoor die daar naar kijkt en er kijkt niemand naar want het komt onder het tapijt te liggen. Alle onderplaten aanelkaar vastplakken met duct tape zodat we makkelijk het tapijt kunnen leggen. Whoopwhoop deze kunnen we wel met de juiste patroongevalding leggen. Eigenlijk niet, maar we doen het wel. Het worden aan het eind 4 losse stroken, maar dan wordt het wel in dezelfde richting gelegd. We begrijpen van ds. Robbie sr. dat daar bedden komen te staan. We houden een mooi stuk over en veeg mijn voeten voor de ds. mooie deurmat nietwaar, zijn antwoordt was Jó en een dikke duim omhoog. Top nu maar hopen dat we elkaar begrepen hebben.

Rond 12.00 uur gaan we aan tafel. Oh oh oh wat eten we weer lekker, stukken vlees wat boven een vuur gebraden is, patatten en een soort van brood. Nou en echt hoor als klap op de vuurpijl krijgen we 2 soorten gebak, van elk een stukje. Hierna worden de klussen weer opgepakt. En hier begint mijn geheugen echt te haspelen geen idee of ik alles wel in chronologische volgorde schrijf, maar jullie waren er niet bij, dus kan ik dat gerust doen 😜.

Een groepje van 7 gaat voedselpakketten uitdelen. Ze gaan eerst naar de boerderij van ds. Sandor, hier was Hattem bezig met voedselpakketten klaarmaken. Ze gaan pakketten maken en inladen. Maar het wordt toch weer anders, hoe kan het ook. Onze groep ging de bus van Igor inladen met voedsel voor Barkasovo en daarna zijn ze naar Barkosavo gegaan om het voedsel weer uit te laden. Daarna zijn ze teruggegaan naar de boerderij van ds. Sandor en toen had hij de voedselpakketten al in laten pakken in zijn bus en zijn ze in de buurt van Oezjhorod gereden om daar 60 pakketten uit te delen.

Op het zigeunerkamp is ook nog weer van alles gebeurt. Meneer Thijs had het goede idee om alvast de uien in zakjes te doen. Dat scheelt weer een hoop werk voor morgen.

Even weer een stukje terug in de dag, na het eten had Dinie nog een stukje taart over, dat lust vast een kindje buiten wel. Laat er nou net een klein mannetje aankomen om eten te halen achter de school, maar omdat hij het stukje taart kreeg liep hij weer weg, maar hij moest nog wel zijn eten ophalen. Dus Dinie loopt gauw naar hem toe en brengt hem bij de vrouw die het eten uitdeelt, vervolgens stopt ze het stukje taart met kartonnetje in zijn mutsje, want hij had beide handjes nodig om zijn bakje met eten vast te houden. Er loopt ook een klein meisje mee, ook met een bakje soep/eten, ongeveer allebei 3 jr. Och och het gutst over de rand op het jasje van het meidje. Dit kan niet Dinie en Youri lopen met de kleintjes mee. Want we gaan niet alleen ergens heen. Ze gaan met het kleine meidje naar binnen en daar ligt ook nog een baby’tje zonder kleertjes aan op bed. Dit komt echt binnen. Langverhaal kort, een moeder op het kamp had een grote teil met kleren, hier hebben ze kleine kleertjes uitgezocht en naar het baby’tje gebracht.T kleine meidje kreeg ook nog even een waslap over haar snoetje. Ook andere kinderen kregen schone en nette kleren en sommigen werden ook gepoetst, soms niet meer herkenbaar na de poetsbeurt. Ook nu zien we weer en voelen we, er is nog zoveel wat je zou willen doen, maar de dag loopt ten einde en we gaan de boel bijelkaar pakken.

We nemen afscheid van de groep van Meppel, er was een kleine delegatie bij ons project komen kijken, super gaaf om even bijelkaar te zien wat we voor project hebben. Een aantal mannen geven hun gereedschap aan ds. Robbie, zo kunnen zij dit voor hun klussen gebruiken. Nu hop de bussen in want de tolk moet naar huis. Twee bussen rijden eerst even naar het hotel, kunnen we fijn even omkleden. De andere bus is rechtstreeks van het voedselpakketten uitdelen naar de eetzaal gereden. Olala we krijgen weer heerlijk te eten! En zelf een toetje heerlijke palacsinta, dit zijn dunne pannekoekjes, jammie!

Inmiddels is Roelof ook weer teruggebracht. Hattem kon wel een beetje hulp gebruiken met de klussen in Zhana haar huis. De beste man heeft daar heel wat kunnen doen en kreeg dan ook een fantastisch applaus toen hij binnenkwam. Ds. Sandor is ook gekomen om te overleggen met een paar van de werkgroep. Ds. Sandor neemt nog even het woord naar de groep. Ik heb gepoogd zo snel mogelijk mee te typen wat ds Sandor verteld. “We zijn hier veilig geweest, de bommen zijn hier nog niet gevallen, een hoop gelach, want zoals Sandor het zegt, dan moet je wel lachen. We zijn hartelijk begroet door de zigeuners. De zigeuners zijn blij, ze hebben nu een veiligere omgeving, het is schoner, er is een veilig hek omheen, ze kunnen een toekomst visie krijgen. Ze leren nu ook dat je voor je huis moet werken, we hebben ze geholpen een toekomst perspectief te geven. We hebben eiland van de hemel gemaakt! Niet alleen in dit jaar, maar in de afgelopen jaren, dit was een lange weg. We hebben ook moeilijk jaren gehad, maar ook zovele mooie jaren. De Heilige Geest werkt. Mijn hart is helemaal vol van liefde er mogen mooie dingen gebeuren op school. Jullie als groep krijgen een virtuele diploma voor het werk wat jullie gedaan hebben. Een vrouw gaf mij eens iets en ik vroeg wat ik moest betalen, zij zei als u goed doet dan komt de goedheid op u terug, we hebben het gedaan vanuit de naam van onze Heer. We hebben eten gegeven en kleren gegeven. Zo moeten we verder!”

We bedanken Sandor voor zijn komst en morgen mogen we samen voedselpakketten uitdelen. En dan is het alweer 21.00 uur en gaan we terug naar het hotel, nadat meneer de Voorzitter ons de mededelingen heeft gedaan. Tas inpakken, morgen half 8 moeten deze in de bussen staan enz enz. Daarna gaan we nog even lekker relaxen met een biertje, wijntje of een frisje.

Dan even een cijferlijstje, gewoon omdat het leuk is:
961 voedselpakketten gemaakt deze week door Assen, Meppel en Hattem
256 m hekwerk
92 vrijwilligers in de Unterkarpaten, dat zijn 23 Assen, 40 Hattem en 29 Meppel
2000 kg van 25 kg zakken cement
12000 kg zand
12000 kg grind
10000 kg staal
250 laselektrodes
Ontelbaar schroeven
2 kruiwagens
1 cementmolen en nu is het lijstje wel lang genoeg. Ik ga nu ook even wat drinken en dan wordt het tijd om mijn nestje op te zoeken. Na een super gezellige één na laatste avond lig ik om 00.20 uur op bed. Nog even het hele verhaal lezen en de kleine foutjes eruit halen. Dan zeg ik voor nu, WELTERUSTEN!