20 oktober 2015

Vanmorgen veel kleine oogjes bij het ontbijt. Maar na een flinke bak koffie zat de stemming er al goed in.  Gerrit Jan vertrok samen met Henk Pruim om half acht naar de bouwmarkt zodat we bij aankomst op het kamp zo snel mogelijk konden beginnen. De rest ging ontbijten en een lunchpakketje maken voor tussen de middag. Rond kwart over acht gingen twee busjes en de auto naar het dichtstbijzijnde tankstation. Toen ze terugkwamen zijn we snel in de busjes gestapt en richting het kamp gereden. Zoals bekend zijn de wegen erg slecht, veel gaten en kuilen die nu ook nog gevuld waren met water vanwege de vele regen die vannacht is gevallen. Doordat niet iedereen in de eerste rit mee kon moest Thijs nog een keer rijden naar het vrouwenhuis. We weten niet of het door zijn rijstijl kwam maar zodra hij in het bos de bocht om reed ging er een zwaailicht aan en werd hij achtervolgd door de Oekraïense politie die hem sommeerde te stoppen. Maar nuchter als hij is liet hij zich niet van de wijs brengen en kon gelukkig de gevraagde papieren laten zien. Toen de agent vroeg uit welk land hij kwam vertrouwde deze hem op zijn mooie ogen (volgens Sandra) en wenste hem “a nice day”.



Toen we bij het kamp aankwamen zaten de kinderen al in de kerk op ons te wachten. Na een korte voorbereiding heeft Jasper ons aan de kinderen voorgesteld, sommigen van ons kenden ze nog bij naam. We zongen “Jezus houdt van alle kleine kinderen” in het Hongaars en “Lees je bijbel, bidt elke dag” in het Nederlands. De kinderen kenden dit lied nog en zongen met ons mee.  Daarna heeft Dina het Bijbelverhaal aan de kinderen voorgelezen terwijl Lydia het in het Hongaars vertaalde. We lazen het verhaal van Jozef in de put waarna de kinderen een kleurplaat met Jozef erop konden kleuren. Toen de meeste kinderen daarmee klaar waren hebben we loom bandjes uitgedeeld en de kinderen voor gedaan hoe ze daar een armbandje van konden maken. Ze waren erg enthousiast, sommigen hadden op den duur hun broekzakken ermee vol.

Inmiddels was de bus met materiaal ook op het kamp aangekomen zodat we na het kinderwerk gelijk aan de slag konden. Een groepje ging vloertegels leggen, een groepje ging de tegels in de keuken invoegen, een groepje ging verder met het regelwerk in het badhuis, en een groepje ging de fundering van de toiletten schoonmaken en er een laag bitumen op leggen.  Rond 1 uur arriveerde eindelijk een vracht stenen. Deze stenen werden geleverd door een vrachtauto gevolgd door een paard en wagen met daarop een betonmolen.  Gelukkig had deze vrachtauto een kraan zodat we de stenen niet met de hand hoefden te lossen.  Alsnog ging dit op de oekse manier. Met aan elkaar geknoopte spanbanden en een pallet die in elkaar stortte. We waren blij dat iedereen er heelhuids vanaf is gekomen.

In de loop van de middag zijn er nog 2 busjes naar een bouwmarkt geweest om isolatiemateriaal, gipsplaten en een keukenblokje op te halen. Bouwina had allerlei ideeën over de kleurencombinaties van het keukenblok, uiteindelijk heeft Bram Sloots de knoop doorgehakt.  We vonden dat ze lang wegbleven, maar inmiddels vermoeden we wat de reden was: een wifispot. Wij maar wachten en zij ondertussen  facebooken, whattsappen en nog gauw even bellen met het thuisfront. Maria, het dochtertje van Bouwina vroeg zich af of mama het fijn had, zo’n weekje zonder Rob en Anton…

Het was fijn om te zien dat iedereen lekker bezig was, zelfs toen het begon te regenen liet niemand zich ervan weerhouden om door te werken: er werd zand in kruiwagens gedaan, getimmerd, geflext, gezaagd, gevoegd, gesleept, door de modder gegleden, overlegd, en nog meer overlegd.

Doordat het de rest van de middag steeds stevig bleef regenen en het behoorlijk modderig was geworden , zijn we langzamerhand per busje terug gereden naar het vrouwenhuis. Toen de laatste groep terug was, waren de eersten al lekker fris gedoucht en konden we gelijk aan tafel. Deze keer kregen we soep met aardappels, wortels en doperwten en oliebollen in de vorm van pannenkoeken met appelcompote. Na het eten hebben we Jan Heys toegezongen; hij viert vandaag zijn verjaardag. Van harte gefeliciteerd vanuit Oekraïne! Wel raar zo’n verjaardag nu Titia hier is zeker…

‘s avonds ontkwamen we er niet aan om nog weer aan de klus te gaan. 1 van de 3 wc’s bleek niet meer goed door te spoelen, door het Oekraïense water was de binnenkant van het reservoir helemaal aangetast en niet meer te gebruiken. Morgen moeten we dus weer een bezoek aan de bouwmarkt brengen.

De avond vulden we verder in met spelletjes, kletsen en een Bijbelstudie. Deze Bijbelstudie werd net als gisteren als zeer positief ervaren. We hadden erg mooie en waardevolle gesprekken. We delen veel met elkaar; onze zorgen, onze moeiten, onze mooie momenten en dit leidt soms tot heftige emoties. We leven met elkaar mee en we ervaren dat God erbij is hier in Oekraïne, vooral ook tijdens de Bijbelstudies. We bidden samen en we ervaren hier met elkaar de gemeenschap der heiligen zoals het zou kunnen zijn en zoals we dat ook op andere plaatsen zouden willen ervaren.