Dankbaarheid

Deze ochtend begint net zoals als eigenlijk elke ochtend, dat begint wel knap saai te worden om te lezen, dus doe ik het niet. Weet u nog niet hoe de ochtenden verlopen lees dan gerust even de vorige dagverslagen. Na het ontbijt gaan we weer naar het kamp in Dobron om weer met de juffen kinderwerk te doen en te klussen.

Eerst wordt er en dagstart gehouden met dominee Pisti, wat moet er gedaan worden, maar vooral hoe wil hij het gedaan hebben. Wij zijn in Nederland zo’n andere manier van bouwen gewend, maar wij zijn nu tenslotte in dienst bij hen om de kleuterschool uit te bouwen. De kluschefs staan bij elkaar en de rest vermaakt zich met de kinderen of begint alvast aan de voorbereidingen om te gaan klussen. Want we weten sowieso dat er specie moet komen.

Na het overleg gaan we aan het werk. We weten wat er van ons verwacht wordt. De troffels, emmers, handschoenen, hamer, enz. enz. worden weer bij elkaar gezocht. Vandaag gaan we de hoogte in. Of te wel we gaan nu 2 lagen boven plafond hoogte metselen. Er werden emmers vol met specie omhoog getild, sommige mannen liepen over die balken of ze gewoon op een brede weg liepen. Wij gebruiken een houtentrap, maar sommige zigeuners willen wat sneller en trekken zichzelf gewoon naar boven. We blijven ons verbazen over hun kracht. We waren vooral verbaasd toen we zagen dat een jongen van een 15 jaar 3 zakken, ja echt 3 zakken potland cement tilde. Ja joh hoppa het weegt ook niks. Weet je niet wat een zak potland is, het gewicht kan ik wel doorgeven 25 kilo per zak, reken maar uit!

Met het kinderwerk hebben ze het vandaag over Jezus gehad dat hij Jeruzalem binnenkomt op een ezel. Het wordt in het Engels voorgelezen en dan door de tolk vertaald in het Hongaars, de taal die de zigeuners spreken. De kinderen gaan na het verhaal een kroontje maken. De één is snel klaar en een ander maakt er een prachtig kunstwerkje van. Ze zijn dankbaar en blij dat we aandacht voor hen hebben, dat we ze zien en dat ze er mogen zijn. Na het werkje gaan de kinderen weer naar buiten om met elkaar te gaan zingen en klapspelletjes doen. Er worden tennisballen overgegooid en touwtje gesprongen. Na een tijd kwam dominee Pisti met gekleurde T-shirts. De kinderleiding kregen een gele en de kinderen een paarse. Voor sommige kinderen was het een prachtig jurkje! Ze waren helemaal enthousiast. Er werd een groepsfoto gemaakt en daarna ging de hele kinderclub afval ruimen.

Op de bouw worden de planken verder geverfd. Want er was echt een hele lading! Sommige mannen werden een beetje doorgedraaid van het rollen van de verf. Al snel genoeg waren er genoeg kinderen die verder gingen met verven. Dat kwam mooi uit, want er was vandaag hulp nodig bij het metselen. Emmers vol met specie moesten naar boven, maar ook de zware stenen. En warm dat het was vandaag! Daar kwamen die lieve schatten van vrouwen weer, caffee, caffee?? Ze komen dan aan met allerschattigste kleine bekertjes met heerlijke zoete koffie. Wat zijn we dankbaar als we even kunnen stoppen en wat koffie kunnen drinken. Ook zijn we dankbaar als het ineens wordt rond gebelkt ETEN! Oeh kiek aan, jongens het is schafttijd! Daar gaan we dankbaar gebruik van maken. Er staat een heerlijke soep voor ons klaar. Zeg maar een Nederlandse maaltijd van groente en aardappelen, maar dan als soep. Er dreef ook een interessant stuk vlees in. Naast de soep en brood was er ook vlees. Meerderen van ons moesten eerst even nadenken wat ze hier van vinden. Laat ik het zo zeggen, wij hebben dit nog nooit zo op tafel gehad. Na wikken en wegen werd er een stuk varkensbot met vlees gepakt en eerst nagedacht, hoe krijg ik het vlees eraf. De één zet z’n tanden erin, de ander pulkt het eraf, uiteindelijk was het resultaat, LEKKER MAN! Goed in te nemen! En ook nu zijn we weer dankbaar.

Hierna rapen we onszelf weer bij elkaar en gaan verder met klussen. We merken dat het tempo wel wat lager ligt, want de temperatuur is al een stuk hoger. We halen de bussen zonnebrand maar even tevoorschijn, want de huidjes beginnen een niet zo’n gezonde kleur te krijgen. Aangezien ik soort van ontslag heb genomen van mijn taak als facilitair medewerker, ben ik nu chef zonnebrand en typmiep. Maar we klagen niet, want we zijn dankbaar dat we met droog weer kunnen klussen, dit is ook wel eens anders geweest. We krijgen tussendoor water, koffie en ander drinken aangeboden.

Tegen 16.00 uur kappen we er mee, al het gereedschap wordt schoongemaakt en de spullen worden opgeruimd. We laten de bouwplaats netjes achter. Om 17.00 uur zou Thijs terug zijn met 1 van de bussen zodat we brood konden uitdelen op het kamp. Dit is een project van dominee Sandor. De aller armste mensen krijgen een brood. Helaas zijn de broden nog niet klaar, ze zitten nog in de oven. Ze zijn dus wat later klaar dan verwacht. We gaan tussendoor eerst snel terug naar het hotel om te douchen en om te kleden. Daarna gaan we met gierende banden terug naar het kamp om de broden uit te delen. Ze zijn dankbaar, maar we merken aan hen dat ze niet precies weten hoe ze moeten reageren, het is wel een beetje overweldigend zo veel mensen. Een aantal van ons speelt wat met kinderen of gaat liedjes zingen, dit breekt de spanning.

Aan het einde lopen we terug naar onze bussen en stappen moe, maar voldaan en dankbaar voor deze dag weer in de bus. Traditie getrouw gaan we naar de pizzeria in Munkacs. Daar zitten we dan, gezellig met de hele groep en een extra gast Carlos, een goede vriend en contactpersoon van ons in Oekraïne. Na het eten gaan we terug naar het hotel. Ondertussen is het weer mooi laat, met een klein clubje drinken we nog een biertje of wijntje en hebben nog veel lol.

Nog even over de titel, dankbaarheid…. Je hebt dit woord meerdere keren in het verhaal gelezen. Dankbaarheid. Dit is een mooi woord, je kan ook zeggen bedankt. Dit woord hebben we vandaag vele malen gehoord en gezegd, Köszönöm. Bedankt voor de koffie, bedankt voor het eten, bedankt voor het bijvullen van de specie, bedankt voor het terugbrengen van het speelgoed, bedankt, bedankt, bedankt. Nog een laatste BEDANKT, Köszönöm voor het lezen van ons verhaal!