Handen

Hallo allemaal! Leuk dat je er weer bent om ons dagverslag te lezen. We hebben gisteravond een super gezellige avond gehad. Mooie gesprekken, spelletjes en een hoop onzin, vooral dat laatste zijn we goed in 😊. Laat zoeken we ons bedje op, maar iedereen zit wel weer om 08.00 uur aan tafel. Oké sommigen van ons niet zo fris en fruitig als voorgaande ochtenden, maar we zitten er wel weer! Voor het eten vouwen we onze handen, we beginnen onze dag samen met Hem, we vragen een zegen voor ons eten en voor het werk wat we straks weer mogen doen. Na weer een goed ontbijt krijgen we de mededelingen van de dag. Dit keer iets meer, want er zijn veel verschillende dingen die vandaag gedaan moeten worden. Zoveel dat ik de kluts kwijt ben en her en der nu maar even ga vragen wat er allemaal gedaan is. Normaal gesproken zijn we als hele groep samen, maar nu werden we gaande weg de dag opgedeeld in verschillende groepjes ieder met een eigen taak.

Henk senior en Thijs gingen naar een jonge moeder om tegels voor haar badkamer te kopen en daarna naar haar huis te brengen. Ook de benodigde spullen om het te plaatsen. Het sanitair had zij al, de installateur die de leidingen zal aanleggen is door Assen voor Oekraïne betaald. Dit was na overleg met dominee Sandor of wij dit wilden regelen, ja natuurlijk. Daarnaast hebben ze nog een heleboel andere dingen geregeld. Daarnaast hebben ze ook nog een seis gekocht zodat ze het gras kort kan houden. En daarnaast hebben haar kinderen nog een pakket gekregen en een volleybal om samen mee te spelen. Henri en Roelof gingen met ds. Sandor mee naar zijn boerderij om kuikentjes in te laden en uit te delen, de mensen die ze krijgen kunnen ze verder opfokken. Ken je het verhaal van het olievaatje van Sarfat? Dat komt overeen met dit verhaal, de kippen van sarfat, ondertussen is dit keuketjes, eh kuikentjes project nummer zoveel. Later op de dag gingen Henk Sl. en Margreet naar de boerderij van ds. Sandor om samen met zijn vrouw, Oksana en vriendin van Sandor en Oksana, Ludmila pakketten klaar te maken die later op het zigeunerkamp in Dobron uitgedeeld zouden worden.

Op de bouw en voor de kinderen bleven over, Piet, Louise, Henk jr. Daniël, Patrick en Lisanne. We wilden graag het metselen afhebben, we bleven dus stug doorgaan om de hoogte te bereiken die we wilden. En ja hoor we hebben ons doel bereikt. Samen met de zigeuners gingen we als een malle. Die mannen en onze eigen bouwvakkers/timmermannen liepen over de balken alsof het niks was. Het zag er zo makkelijk uit, mijn manier was om te gaan zingen als ik boven over de planken liep, dus niet over de balken, maar over de planken die naast elkaar lagen en niet omdat ik nu zo’n zin in zingen had.

Nu heb ik werkelijk een probleem, ik heb geen inspiratie meer om te typen…..nee dat zeg ik niet goed, ik heb zo ongelofelijk veel te vertellen dat ik gewoon niet meer weet hoe ik verder moet. Dit verhaal zal dan misschien her en der wat warrig overkomen, nou dat is ongeveer zoals wij ons voelen na een week hier in Oekraïne.

Het was een mooie dag, we weten niet meer hoe vaak, maar de plannen zijn een heel aantal keren verandert. We hoorden het aan, verwerkten de informatie en gingen weer door. Echt fantastisch. We hebben 2 mensen nodig die nu dit of dat gaan doen. Hop voor je het weet staan er 2 klaar om de opdracht uit te voeren, we zouden eerst naar het hotel en dan pakketten uitdelen, nee dat kan niet het loopt anders we gaan eerst de pakketten ophalen, terug naar het kamp en dan uitdelen, oké dan doen we dat. Echt fantastisch hoe we als groep meebogen met de veranderingen en de hulp die gevraagd werd. Ook op de bouw veranderde er nog weleens wat. Af en toe kwam dominee Pisiti kijken hoe het ging, klopte er iets niet, of hij had een andere zienswijze dan werd het met gebaren of met de hulp van de bouwtolk Istvan vertaald. En al snel was dan duidelijk hoe het werk gedaan moest worden. Ook al zijn wij het anders gewend, geen probleem, verwerk de uitleg en hop we gaan weer verder zoals van ons gevraagd wordt. Soms is er wat verwarring, maar al snel wordt duidelijk wat de bedoeling is en dat we meestal al zo klussen zoals ze van ons vragen. Halverwege de middag zitten we met een groep van de bouw en een aantal zigeuners op de plafondbalken om een kopje koffie te drinken. We hebben dikke lol samen, we spreken zo goed als niet elkaars taal, maar toch begrijpen we elkaar.

Vanmorgen hebben de kinderen het over Hemelvaart gehad. Daarna gingen ze hun handjes overtrekken en die vervolgens versieren. Gisteravond hebben wij dat als groep ook gedaan, ook de beide tolken hebben vandaag hun handen overgetrokken en versierd. We slaan de handen inelkaar. Met kinderwerk doen de kinderen samen met ons spelletjes, handje klap en andere spelletjes, de tolken helpen ons om te begrijpen wat er wordt gezegd, zij zijn ons tot een “hand en voet”, op de bouw slaan we de handen ineen om te bouwen.

Vanmiddag hebben we weer heerlijk gegeten, er wordt super goed voor ons gezorgd. Met een grote glimlach komen de dames ons koffie brengen. Aan het einde van de dag gingen we de voedselpakketten uitdelen die we daarvoor opgehaald hebben bij de boerderij van ds. Sandor. Eerder op de dag waren de kippen al gebracht. Onder de kerk is een grote kruipruimte die van buiten uit te bereiken is. De kippen worden onder de kerk bewaard tot we de pakketten gaan uitdelen. Wat een gekakel en gefladder! Bij het uitdelen was er hilariteit alom!! De beide bussen stonden naaste elkaar, de achterkleppen open. Daarnaast een rij die de levende kippen klaar hielden om uit te delen en daarna stonden ze met de pakketten waar van alles en nog wat in zat, daarnaast nog een bakje kwark en een grote pot conserven en daarna nog een halve of hele rode kool.

Sommige werden te vol beladen en dan schoot snel één van ons te hulp om mee te lopen. Ook ik zie een oud vrouwtje worstelen met alles wat ze gekregen heeft en schiet haar te hulp. Snel komt er een jongen naast me lopen en geeft met handgebaren aan dat hij wel wil helpen. De vrouw tilt de kip en wij de rest. Het werd interessant toen er steeds meer honden om ons kwamen lopen. Het werd helemaal interessant toen de hond in de kont van de kip beet. We hebben de hond weggejaagd en konden toen weer verder lopen. De jongen wijst me dat ik het bij de voordeur moet zetten. Oftewel, niet naar binnen. Ik respecteer dit en zet de boodschappen neer bij de voordeur. De reden zal ik niet invullen, maar we kunnen het wel raden. Op terugweg kom ik Henk sr. tegen die ook al iemand hielp die het allemaal niet kon houden. Weer die handen, helpende handen, dankbare handen, volle handen, gevende handen, gevouwen handen!

Daniël hielp mee met de kippen vangen onder de kerk en gaf ze ons aan net als de andere zigeuner mannen die onder de kerk aan het vangen waren. Wat wel mooi was, er waren twee soort van ramen ofzo onder de kerk dat je in die kruipruimte kon kijken. Er zat een tralie voor, ineens schieten we in de lach….. zie daar Daniël in de kippenkuil!

Na het uitdelen brengen we de overgebleven pakketten in de kerk, deze zullen later worden uitgedeeld. We geven her en der nog een dikke knuffel aan kinderen, maar ook aan volwassenen en dan is het toch echt tijd om terug te gaan naar het hotel. Hier krijgen we weer een goede maaltijd en krijgen wij de dagindeling van morgen te horen. Hierna belanden we allemaal beneden onder de overkapping buiten. Lekker relaxen en weer een hoop gezelligheid!

Voor nu welterusten en tot morgen!