Zondag 20 oktoberWekkertje zetten want we moeten erop tijd uit, het is zondag, heerlijk niks vroeg eruit! Pas om 10.00 uur aan tafel! Jongs wat een heerlijkheid. En dat gebeurt dan hè, je mag uitslapen en daar lig je dan, beetje appelig naar het plafond te staren. Je slaapmaatje ligt nog heerlijk met de ogen dicht. Na een uur houd ik het voor gezien en hobbel ik de gang op naar de douche. O ja die heerlijke douche, brrrrr wat een lucht, maar goed zweet gaat ervan af en je haar ziet er toch net even iets florissanter uit 😉
Kleren aan en kijken wie er allemaal al uit zijn. Oké lekker dan, helemaal niemand, gelukkig na paar minuutjes komt Sr. binnenlopen. Samen koffiezetten, tafeldekken beetje beppen en bekers even afwassen, heerlijk die rust zo ’s morgens . 1 voor 1 komt de rest binnen druppelen. De 1 de ogen wijd open de ander weet nog niet dat hij leeft…
Samen ontbijten en dan nog even tijd voor jezelf. Even boekje lezen, spelletje doen of gewoon lekker buiten in het zonnetje zitten. Tegen 11.15 uur vertrekken we met 5 man naar het kamp in Barkasovo. De rest al om 12.30 uur volgen in de busjes. Na een flink stuk lopen bleek het toch best wel heel erg warm. Wat is het hier prachtig met al die kleuren! De zon op de bladeren, wauw!
Vlak voor het eerste dorp kunnen we instappen in de busjes en rijden we verder naar Barkasovo. We moeten nog een heel aantal meters rijden als de eerste kinderen ons al tegemoet komen rennen! Wauw daar heb je ze weer die leuke Nederlanders die nu voor de 7e jaar komen, die ons niet al uitschot zien, die weer zijn teruggekomen, die leuke dingen met ons doen, die ons zien staan!
We stappen uit en hebben meteen allemaal kinderen om ons heen, kleine groezelige handjes zoeken naar jou hand en lopen met je mee over het stenen pad naar de kerk. We doen handklap spelletjes, slingeren wat kinderen in het rond en denkt, dank U God dat we hier samen in uw naam mogen zijn. Gek doen, liefde geven en laten zien dat het goed is. Elke keer weer herhalen, ja ja honap (morgen) knutselen. Na een tijdje de kerk in, het is dit keer anders dan anders, echt Oeks dus, er zijn dit keer heeeeeeeel veel kinderen in de kerk, en misschien maar 3 volwassenen, na een tijd kwamen er toch meer volwassenen en werden de kinderen op het podium gesommeerd, daar mochten ze gaan zitten. Heel wat kinderen wisten ons weer te vinden en kropen op schoot. Er werd gepreekt in het Hongaars en gezongen, we keken onze ogen weer uit, wat een heerlijkheid, samen God groot maken en de taal maakt dan niks uit. We worden weer bepaald met wat God loven inhoudt. Er volgt nog een overdenking van Thijs en de tolk Mark. Dit keer geen 3 punten, want het is een overdenking 😉.
Hierna kwam Ferry weer naar voren en vertelde ons dat de mensen van het kamp een surprise voor ons hadden. We kregen heerlijke koekjes en een bekertje fris! Wat een heerlijkheid, met die warmte even wat drinken en een lekker koekje erbij. De kinderen kregen ook en o wat waren ze lekker aan het smullen! Hierna werd het een beetje rommelig en liepen we de kerk uit, velen van ons hadden het idee dat dit misschien niet helemaal de bedoeling was, maar al met al het was weer een mooie kerkdienst met Eén die in het midden stond.
De kinderen kwamen weer bij ons voor handklap spelletjes en gewoon aandacht….. gewoon? Nee niet gewoon, hier zie je meisjes van een jaar of 5 of 6 met een kleine zusje of broertje rondlopen, geen ouders te bekennen. Heerlijk om ze even te vertroetelen en aandacht te geven. Een aantal mannen liep het kamp op om te inventariseren wat we morgen kunnen gaan doen. Mijn handen jeuken om aan het werk te gaan, maar dat mag morgen. Nu terug naar het vrouwenhuis en eten. Daarna bijbelstudie en daarna de gezellige spelletjes, kinderwerk voorbereiden en lekker babbelen.
Ik zeg voor nu, bedankt voor het lezen en geliefden tot morgen!
Wat een mooie verslagen geb ik net gelezen. Ik ben blij dat jullie goed zijn aangekomen. Heel veel plezier daar. Doe even de groetjes aan Marion. Doei