Maandag 21 oktoberHé wat leuk, u/jij bent er weer! Hieronder kunt u het verhaal lezen van 1 van de reizigers, net zoals voorgaande dagen door mij geschreven zijn, probeer ik zo goed mogelijk te vertellen wat we hier doen en beleven. U/jou meenemen in de reis die we hier maken. Soms best lastig, want wat maken we in korte tijd veel mee. De eerste werkdag gehad vandaag en het gevoel dat ik hier alweer heel wat dagen ben. Ik zal u meenemen in het verhaal van vandaag!Ai vanmorgen corvee, overgenomen van en medereiziger die het niet zo op de vroege ochtend heeft 😊. Dus vroeg mijn nestje uit, douchen, kleren aan en hup gauw naar boven. Hé super de mede corvee leden hebben ook de wekker op de goede tijd gezet. We houden hier namelijk de Nederlandse tijd aan, het is hier een uur later dan in Nederland. Dat is dus even goed nadenken hoe laat de wekker moet. Haha lang verhaal kort, ik was optijd voor het corvee. Samen tafeldekken, kopjes afwassen, koffiezetten en wel heel wat meer dan gisteren, want een bakkie leut lusten we vanmiddag op het kamp ook wel.
Net als gisteren komt iedereen weer binnen druppelen, iets rustiger dan gisterochtend, dat zal vast te maken hebben met de gezellige spelletjes die we tot best laat in de avond spelen.
Na gebed beginnen we aan het ontbijt, er wordt heel wat gebabbeld, je voelt weer een beetje de spanning zoals van vrijdag i.v.m. ons vertrek naar Oekraïne. Wat gaan we doen? Zullen er veel kindjes komen naar het kinderwerk? Hoe zal het klussen gaan? Aan het eind van het ontbijt worden even weer de hygiëne tips gegeven en de andere belangrijke mededelingen. En dan is het klaarmaken voor vertrek. Over een half uurtje iedereen in de bus met je paspoort en dat wat je mee wil/moet nemen.
En dit vind ik altijd zo genieten! 22 totaal verschillende mensen die zich klaar gaan maken voor vertrek. De 1 in alle rust de ander wat gehaast, de 1 zeer geordend en dan altijd van die personen (haha waaronder ikzelf) volgens mij vergeet ik nog wat. Ontbijtspul is in no time van tafel, afwasje gedaan, kinderwerkspullen mee, EHBO doos mee, drinken mee, gereedschap mee, ieder zijn of haar eigen taak en het loopt gesmeerd. Ruim om tijd zitten we klaar en na de paspoort check gaan we vertrekken.
NEEEEE ik zei toch volgens mij vergeet ik wat! Vanmorgen stond ik in mijn korte broek, maar na een klein bezoekje buiten bleek het toch best fris, dus eerst de lange broek aan en de korte mee. Wat doet madam, sjuust ze doet haar goede broek aan i.p.v. haar klusbroek. En ik kwengel altijd als een malle. Dat wordt dus de uitdaging van vandaag. Ik heb het wel geteld en minuut volgehouden, zo kan ik niet werken dan maar vies 😉. Een groep van 11 begint met het kinderwerk, en u raadt het al de andere 11 met het kluswerk. Eerst worden er een aantal tegels uit het badhuis gehaald, deze zaten helaas voor een deel los. Tegellijm van de randen bikken zodat ze weer gebruikt kunnen worden.Intussen begint het kinderwerk, hier wordt met behulp van een tolk een stuk uit een bijbel verhaal verteld, er wordt gezongen en hierna gaan de kinderen een mooi knutselwerkje maken.
Helaas kan ik hier niet zo heel erg veel over vertellen, aangezien ik hier niet bij aanwezig ben. Wat ik wel weet is dat kinderen trots rondlopen met hun werkjes en super blij zijn dat we er weer zijn. Dat ze aandacht krijgen.Na het bikken van de lijmresten gaan we naar de huisjes die we gaan opknappen. We hebben in totaal bij 3 huisjes het plafond kunnen doen. De 1 was wat meer werk dan de ander.
We maken een hoop lol, waarom? Anders zou ik alleen maar staan grienen en wordt er geen klap uitgevoerd. Wat o wat huil ik van binnen, hier in dit krot waarvan ik dacht dat het een schaapskooi of een stal was bleek een huis te zijn van een gezin met 7 kinderen. Deze ruimte is kleiner dan de slaapkamer van onze dochter. Dus tsja dan maken we er maar wat gezelligs van en hebben dan zeker oprecht een fijne tijd met de bewoners van de huisjes die ons flink mee helpen. Zie het zijn geen luie donders, helemaal niet, ze willen graag, maar hebben de middelen er niet voor.
Een laag tempex en een laag gipsplaat. Daarna de boel dicht klaaien. Vele emmers met stucwerk werden gemaakt. Morgen toch maar purschuim gebruiken, want mai wat een gaten overal in de muren. Dat valt niet dicht te plamuren. (eh ik hoop dat ik alle goede termen gebruik, ik leer elke klus meer bij over wat we doen, maar soms mag ik best mijn haarkleur gebruiken…blond haha).
Een aantal waren eerder terug naar het vrouwenhuis voor de voorbereidingen van het kinderwerk van morgen. Een paar gingen boodschappen doen en een paar waren allerlei klusjes aan het doen, zoals sloten vervangen en elektriciteit aanleggen voor de computers die we hebben meegenomen.
Aan het eind van de middag alles opruimen en dan moe maar voldaan terug naar het vrouwenhuis.
Na weer een heerlijke maaltijd, de tasjes vullen voor de kinderen die vrijdag uitgedeeld gaan worden. En dan heerlijk een bakkie koffie en spelletjes doen, kaart trucjes laten zien en een hoop gebabbel en gelach. Tot hoelaat het gaat duren? Geen idee, wat ik wel weet is dat ik me nu op dit moment een gezegend mens voel die blij is dat ik weet dat dit verhaal gelezen gaat worden door mensen die met ons meeleven, meevoelen en vooral meebidden. Lieve broeders en zusters, familie en zij die misschien helemaal niet kerkelijk zijn bedankt voor u steun in welke vorm dan ook! Veel liefs van een oekganger 😉
Hoi, hoi,
In gedachte loop ik met jullie mee. Een bijzondere ervaring, een bijzondere plek rn bijzondere mensen.
Goed dat jullie er weer zijn.
Veel succes deze week
Gods zegen op jullie werk gewenst.
Wat een prachtige verslagen zusje. Fijn dat jullie het zo goed hebben. Liefs J.