Reisverslag dinsdag 22 oktober

Dinsdag 22 oktoberJonapot! Oftewel goedendag! Dat vinden we nou echt helemaal super, u/ jij bent er weer!
Nou wij ook en hoe! We hebben er vandaag een warme en lange werkdag op zitten.
Veel verschillende klussen en natuurlijk 1 van de meest belangrijke dingen het kinderwerk.
Het wekkertje stond weer op standje vroeg, maar dat maakte niet zoveel uit want ruim een uur voor de wekker waren de doppies alweer los. Wat zullen we vandaag doen? Hoe warm zal het zijn? Zullen er weer zoveel kinderen komen? Zullen we weer nieuwe dingen zien? Nèh vast niet. Als ik voor mezelf spreek dit is de vierde keer en dan zal ik niet veel nieuws en dus schokkends meer zien. Hup dat bed uit, lekker douchen (in het heerlijke naar roest ruikend water, brrrr) en dan naar boven. Geen corvee, maar toch gezellig om even te helpen.
Alles was ruim op tijd klaar, dus dan nog maar een poosje op de slaapkamer boeklezen. Huh? Wat is het stil boven, hoelaat zal het zijn? Wraaaaahhhhh ben je 2 uur voor het ontbijt wakker en alles gedaan en dan toch te laat komen. Dat wordt geen fijn binnenkomertje boven haha! En ja hoor, goedemorgen kun je een beetje wakker worden? Zo klokkijken is moeilijk hè! Hé slaapkop! Haha eh nou nee geen slaapkop, ik heb een mooi boek. Gauw aan tafel en de Veurzitter gaat voor in gebed. Hoe mooi om met 21 totaal verschillende mensen, zoals ik gisteren ook al schreef aan tafel te zitten en te bidden tot de zelfde God, we spreken hierin 1 taal, de taal van de liefde! Laten we samen 1 zijn in Uw naam, dat lied klinkt nu, 20.56 uur in de gemeenschappelijke ruimte en zo is het! Man mooier kun je de dag niet beginnen!
Na gebed komen de belangrijke punten en mededelingen. Na het kinderwerk zal er een taakverdeling komen voor degenen die kinderwerk doen. We hebben een vol programma met veel klussen en proberen dan ook zo efficiënt mogelijk te werken. Dat valt niet altijd mee aangezien we best een eindje bij elkaar uit de buurt werken. We soms toch echt even moeten wachten op de spullen die besteld zijn. Maar ik dwaal even af. Voor we beginnen met eten gaan we super hard zingen voor onze reisgenote die vandaag 18 jaar is geworden! Ze krijgt een babybeker met water en wijn, zo kan ze eerst even wennen aan alcohol, hihi en dat op de ochtend! Nog een prachtig verhaal van haar vriendin! Na het ontbijt iedereen weer in gesmeerd tempo de spullen in de bussen. En dan weer op naar het kamp. We worden al van ver weer hartelijk begroet door de kinderen, wat is dit toch een feestje!
Alles weer uitladen, je hoeft niks te zeggen voor je het weet staat dat wat in de kerk moet staan in de kerk en wat er nodig is voor klussen staat ook al klaar. Een heel aantal gaat balletje gooien met de kinderen of handklap spelletjes doen. Weer een aantal gaan de kar met paard ervoor volgooien met zand en de andere benodigdheden voor een beton vloer leggen. We gaan naar het huisje waar we gisteren ook aan het werk zijn geweest. Daar is wel stroom. Vandaar moet er een eind gelopen worden met de kruiwagen. Gelukkig doet 1 van de zigeuners dat en scheelt dat een hoop sjouw werk….
Jammer, kent u dat, je bent lekker aan het typen en dan valt je laptop uit, einde stroom. Wat blijft erover een klein stukje van je hele verhaal. Ik kan u wel vertellen, ik ga m’n best doen er nog weer wat van te maken, maar om 2x inspiratie te vinden na een lange werkdag?
O ja daar was ik gebleven, nu ben ik niet bepaalt lang van stuk, de meeste mannen zijn hier nog kleiner dan ik ben, zijn nou niet bepaald fors gebouwd, maar mai wat een kracht zit daar in! Samen met mijn klusleermeester gaan we na het huisje waar we de vloer gaan leggen. Eerst geholpen 2 kruiwagens te vullen en dat doet we als volgt, 4 scheppen zand met stenen en 1 schep cement een scheutje water en dan….dan ga je zingen zo gaat de cement molen de cement molen de cement molen, zo gaan de wieken de wieken en ja zo verder. Na het liedje heb je een prachtig prutje wat je kunt gebruiken om een vloer mee te maken. Kruiwagen na kruiwagen worden onze kant opgereden. Na een tijdje gaat mijn leermeester even bij de cement molen kijken en doe ik mijn best de mannen aan te wijzen waar het prutje mag en maak ik er een mooi waterpas vloertje van, zoals ik net geleerd heb, ben alleen de waterpas vergeten 😉 Na een tijdje komt hij terug en laat ik mijn werkje zien, ik voel me net dat meisje bij de schooljuf, zo goed gedaan? En al zeg ik het zelf ik was best trots dat ik het net geleerde in praktijk had gebracht ware het dat ik de waterpas niet had gebruikt, maar het stukje vloer lag er leuk en zo goed als waterpas in, met de complimenten van de echte kenner! Mwahahaha lalala daar groei je van. Dat is ook zo’n leuk aspect van zo’n reis, je doet dingen waar je thuis echt niet aan zou beginnen. Na vele kruiwagens en gekruip in het kleine huisje hebben we een halve kruiwagen over. Er komt een vrouw naar ons met een blikken emmer en gaat die vol maken, ze kan het waarschijnlijk goed gebruiken, gaat u gang! Samen met een zigeuner klaai ik nog wat gaten aan de buitenkant dicht. Hier een flats en daar een flats. Mevrouw komt er weer aan met haar emmer, hup die gooien we ook nog een keer vol!
In de tijd dat wij hier bezig zijn geweest is het kinderwerk ook afgelopen, hebben we pauze gehad en worden de werkzaamheden verdeeld. Er zijn verschillende verfwerkzaamheden die gedaan worden, stroom wordt verder aangelegd en de boiler wordt aan de muur gemaakt in het keukentje in de school waar gekookt wordt voor de kinderen. ’s Middags nemen we nog weer pauze, want het is toch echt best wel warm! We nemen de 3 zigeuner mannen mee die ons zo goed meehelpen en geven hen ook te drinken en een koekie erbij. En dat hebben ze meer dan verdiend!! Hierna gaan we weer aan de slag. Nu bij een ander huisje, zeil erover spannen, een gipsplaat afleveren en dan weer door naar een ander huisje. Hier zouden we al eerder aan het werk, maar het huisje was niet leeggehaald dus konden we er niet aan het werk. De vrouw des huizes was nu wel thuis, de vorige keer niet, toen liepen er ongeveer 7 à 8 kindjes rond en stond een meisje van een jaar of 8 het eten te maken. We hebben met de haar afgesproken dat we donderdag vroeg in de ochtend bij haar zijn om met de vloer aan de gang te gaan en de deur te plaatsen die we voor hen gekocht hebben. Ontzettend fijn dat we hier onze tolk Mark bij hadden, want anders was het erg lastig geweest om afspraken te maken. Hierna weer terug naar de eerste tweehuisjes om nog een plafond in de voorstrijk te zetten. Want de verf smeer je erop en is in 2 tellen volledig weg. Daarom geven we de eigenaar, 1 van de mannen die ons zo ontzettend veel helpt een zak gips, hij zal zelf de muren glad maken en ook zelf gaan schilderen. Wij hebben er te weinig tijd voor en deze man wil en kan het prima zelf doen. Hij is ons erg dankbaar! En ja ik zei in het begin, ach ik zal wel niet veel schokkends meer zien, maar o wat had ik het even stoer in het busje terug naar het vrouwenhuis. Na even wat zitten op de slaapkamer is het tijd om aan tafel te gaan. Er staat weer heerlijke soep voor ons klaar. 1 van de medereizigers en een mede klusser van de huisjes gaat voor in gebed, zijn stem is wat onvast en hoor daarin de emotie van wat we gezien hebben vandaag. Na het gebed neem ik even de tijd om weer bij te komen, want wat raast het in mijn hoofd. Zoals ik ook met onze tolk had besproken, het is zo moeilijk dit huisje wel, die niet, die wel en die en die en die en die en die en die niet, en die wel. In het Engels zeg ik tegen hem, we lachen aan de buitenkant, maar aan de binnenkant huilen we. Dit geldt niet voor iedereen, ik spreek hier grotendeels vanuit mij zelf, want ja we zijn nog steeds 21 verschillende mensen. Aan het einde van de werkdag groeten zelfs de mannen mij hartelijk en bedanken mij, dit hakt er ook in, want de vrouw heeft hier 1 recht, het aanrecht. Dankbaar neem ik hun dankwoord aan. Weer terug aan tafel gaan we weer lekker eten. Na het eten gaan we bijbelstudie doen en dan weer de gezellige spelletjes. En als heerlijke verrassing een stuk taart! Jammie! Vandaag liggen er een heel aantal vroeg in hun bedje. Een aantal zijn nog lekker spelletjes aan het doen en ik? Ik wens u Gods zegen, Zijn liefde en grootheid, want o mensen wat ben je dan rijk! In christus groet ik u, liefs van mij.