Reisverslag woensdag 23 oktober

Woensdag 23 oktoberEn dan is het 23.00 uur. Wat een dag! Prachtige dingen gezien, belachelijk veel gelachen en vaker dan normaal naar de wc 😉. Waarom vaker naar de wc? Dat zult u straks lezen.Maar eerst een hartelijk welkom bij ons nieuwe verhaal, een nieuwe dag vol belevenissen. Pak een kopje koffie of een kopje thee, ga lekker zitten en geniet van het verhaal.
Vanmorgen op tijd eruit, tafeldek corvee, nou ja eigenlijk niet, want we hebben de opdracht gekregen niet tafel te dekken en de dames van de keuken weten dat. Nou laat ik het zo zeggen, de dames hebben het niet helemaal van onze tolk begrepen want het hele gebeuren werd klaar gezet.
Brood, hartig beleg, gebakken ei, borden en bestek. Dus dan maar tafeldekken. Ook de bekers weer afwassen en een rits taart bordjes vanwege de verjaardag van onze mede reisgenote!
Veel later dan anders druppelt iedereen binnen, want je hoeft niet te ontbijten, hooguit een broodje als je denkt dat je het wel even nodig hebt, want we zullen tegen 10.00 uur een ontbijt krijgen.
De sfeer zit er al lekker in. Een dagje ontspannen. Aan de ene kant willen we graag verder met klussen en zou je kunnen denken een kostbare dag wordt nu niet gebruikt, maar deze reizen naar Oekraïne zijn ook belangrijk voor ons als deelnemers. We leren veel van elkaar en hebben soms het koppie vol met wat we zien en beleven. Dus de woensdag is een heerlijke, maar ook nodige afwisseling. Om 08.15 uur vertrekken we met voor ons als groep, bestemming onbekend. We krijgen een verrassingsdag. We weten dat we eerst Ruslan zullen ophalen, dit is een diaken en jeugdleider van een zigeunerkamp in Munkacs. Hierna gaan we een heel eind rijden en we zien prachtige bomen en bergen. Super om nu meer te zien van Oekraïne, het is hier werkelijk prachtig!
Na een lange lange tijd hebben we pauze op een soort picknick plek aan de kant van de weg. Hierstaan picknick tafels met een allerliefst huisje eromheen, we krijgen heerlijk brood en allerlei soorten vlees en ander beleg voor onze broodjes. Wat een traktatie! Hierna zoeken we even een boom om tsja hoe zullen we het zeggen, nou heel simpel gezegd om te plassen en sommige anderen de grote boodschap. Laat het op de plasplek nu een prachtige uitzicht zijn op een rivierbedding. Na het hele gebeuren pakken we alles weer in en gaan we de bussen weer in. Na 1 keer verkeerd gereden te hebben komen we aan bij de toegangspoort naar een kabelbaan. Deze kabelbaan gaat naar boven, alleen nu niet meer. Daar is Ruslan niet blij mee, hij heeft zoiets moois bedacht en nu kan het niet meer. Een stukje naar beneneden staan een paar mannen met 4×4 wagen en er staat een vrachtwagen, Ruslan loopt even naar de mannen en komt met een grote glimlach terug naar de busjes met de mededeling dat we met de vrachtwagen naar boven kunnen. Na enige overleg van de werkgroep gaan we et de vrachtwagen naar boven. Dan kom ik op het extra naar de wc gedeelte zoals boven staat geschreven. Een aantal van de dames was niet geheel blij met het vervoer middel dat er was geregeld. De vrachtwagen zag er niet geheel stevig uit en we zaten best hoog. Wel hadden we mooie bankjes wat we op konden zitten. Iedereen ingeladen en gaan met die vrachtwagen. Nou werkelijk ik heb de toet nog in mijn oren van het gegil wat sommige dames kunnen produceren. Aangezien ik helemaal achterin zat keek ik met de grootste verbazing naar achteren wat er wel niet allemaal gebeurde. Wat blijkt, sommige dames waren echt maar dan ook echt niet blij met het vervoersmiddel en wisten meer kleuren dan de regenboog te produceren daar waar je niet wil 😉
Gelukkig hebben we hele lieve mannen in ons midden die een stevige arm om de dames leggen. Het komt allemaal goed. Alhoewel, de vrachtwagen wist zeer interessante geluiden voort te brengen. Na een zeer hobbelige, rammelige, heen en weer geslingerde rit komen we boven op een berg. Ah mai wat is het hier prachtig! We kijken onze ogen uit, en maken heel, heel veel foto’s. Na een heerlijke picknick, ja alweer want intussen zijn we al een hele tijd verder, gaan we weer terug de vrachtwagen in. Niet iedereen weet het te waarderen, maar een aantal kan niet wachten om weer te gaan. Na weer een mega rammelende route en een paar keer stoppen omdat de vrachtwagen het niet al te best meer doet komen we weer onder aan bij de berg. Van hieruit lopen we naar een prachtige waterval. Hierna weer terug in de busjes om een eind terug te rijden om een kopje koffie te doen in een restaurant met zelf meegenomen koekjes. Super gezellig en erg lekker. Weer even warm worden. Ik kan u vertellen bij elke stop werd er gerend naar de wc of derde boom rechts om alle spanningsplasjes eruit te laten 😉
Hierna weer hop die busjes in en door naar het restaurant. Och mensen hier kregen we toch lekker eten! Iedereen zat te smullen en we hadden een heerlijke avond. Hierna terug naar het vrouwenhuis. Tenminste 3 van de 4 bussen, want de 1e bus bracht Ruslan terug. Teruggekomen bij het huis blijken er al een aantal naar bed te zijn gegaan. Met het afsluiten van het verhaal zit meneer de penningmeester en tevens verhaal uploader klaar om mijn verhaal in ontvangst te nemen zodat hij ook naar bed kan 😉 Verder nog 3 anderen ter ondersteuning van meneer de penningmeester. Dus mensen ik kap ermee voor deze dag want we rollen om van de slaap en hebben alle energie weer nodig voor morgen voor het klussen.