Zaterdag 19 oktober, vrijdag 18 oktober en wat er aan vooraf ging:Hallo lieve mensen, wat super leuk dat u ons weer gevonden heeft op de site. Hier kunt u ons weer volgens qua werk, bijzonderheden en gezelligheden van onze reis.En daar staat hij dan, mijn tas voor de reis naar Oekraïne. Oké oké dat duurt nog wel drie dagen, maar m’n tas staat alvast maar klaar!
Hoe dat voelt? Nou zoiets als de spanning voor een schoolreisje of een bezoek aan je allerliefste tante. Je kunt niet wachten tot het zover is! Nou dat dus, ik heb er zin in, daarom staat mijn tas al 3 dagen tevoren ingepakt klaar om naar Oekraïne te gaan.
Eindelijk het is vrijdag 18 oktober, maar o lieve help hoe komen we deze ochtend door, we hoeven pas om 14.15 uur klaar te staan. Geloof me, het huis is er mooi schoon van geworden met de tijd die ik over had, want tsja mijn tas was reeds ingepakt 😊Op naar de kerk, waar de busjes al klaar staan, papieren zijn al geregeld bij de notaris, stucloper ligt al in de busjes dat het schoon blijft en bijna de hele groep al aanwezig. Haha ik ben dus niet de enige die niet kan wachten tot het zover is!
Iedereen begroeten, kopje koffie, tas in de bus en dan gaat de Dominee voor in gebed, hoe mooi is dat, we mogen deze reis samen met Hem beginnen. Ga met God en Hij zal met je zijn, jou nabij op al je wegen… Dank aan God dat we dit samen met elkaar mogen doen. Samen met onze familie, vrienden en gemeenteleden. Na het gebed, laatste knuffels en kusjes aan iedereen die je maar wil en dan nu is het klaar hoor, hup die bussen in we gaan!
Ja zal ik het benoemen of niet….hihi ik doe het toch, echt waar we waren Assen nog niet uit of we hadden onze eerste pauze. Nou ja pauze, onze meneer de voorzitter was een envelop vergeten. Dus 2 bussen blijven staan en hij scheurt mijn zijn bus naar huis. Wat horen we later, envelop bleek al wel mee te zijn in de laptoptas! Men zegt wel eens, een goed begin is het halve werk. Nou als dit dan een voorbode is ….. Gelukkig niet, na dit oponthoudje konden we verder. Vele km’s later was het toch tijd voor een bakkie koffie. Man dat ging er heerlijk in, gezet door Jan de koster, BEDANKT! wat is nu lekkerder dan een lekker bakkie koffie voor onderweg!
Na weer vele km’s gereden te hebben, vele liedjes en vele snoepjes, koekjes enz. enz. later gingen we een happie eten. Dikke lol en gekheid met de lieve dames achter de toonbank. Allemaal bratwürst of wienerschnitzel met patat. Sjonge wat lekker! De 1 wat teveel die schuift het wel door aan die ander die eigenlijk te weinig heeft.
Daarna allemaal de busjes weer in. Af en toe even een stop om een chauffeurswissel of een plaspauze. We schieten mooi op en de stemming zit er allerbest in. We hebben het reuze gezellig met elkaar. We leren weer nieuwe mensen kennen en ook elkaar leren we beter kennen.
Na een lange nacht waarin we flink zijn opgeschoten gaan we even een bakkie koffie halen en even wat langer de benen strekken. Hierna allemaal weer het bussie in en gaan! Man we zijn niet te stoppen.
Nog even en we zijn bij de grens, wow dit is echt snel gegaan. Busje 1 erdoor, busje 2 er niet door, busje 3 al helemaal niet. We hebben echt onze allerliefste glimlach opgezet, maar helaas na een hoop bla bla en onduidelijke reden mochten we niet de grens over. En wat nu. Eerst maar rechtsomkeert en na kort overleg wordt er gebeld met een contactpersoon die in Hongarije woont en in Oekraïne werkt, GJ zal maandag met hem gaan kijken hoe hun project loopt en hoe en wat zij doen. Na uitleg bleek dat ze ons niet zagen als toeristen en werd ons de toegang ontzegt. Bij de andere grens heeft hij voor ons het woord gedaan, wat prachtig we hoefden zelfs niet eens iets uit de bus te halen. Nadat we de grens over waren ging hij gauw terug voor de grens dichtgaat. En zijn wij verder gereden. Nu vergeet ik een belangrijk iets, voor we naar de andere grens zijn gereden hebben we met elkaar tot God gebeden, want wat typte ik net aan het begin, Ga met God en Hij zal met je zijn! En dat was Hij!
Nog een klein stukje en dan zullen we er zijn, weer diezelfde spanning gaat door mijn lijf….WE ZIJN ER BIJNA! In ons tweede huis, want zo voelt het zo ongeveer. Ook de nieuwe oekgangers worden wat onrustiger en hebben er ook super veel zin in.
En ja hoor daar is het vrouwenhuis en wie komt daar op kousevoeten naar buiten gelopen, Henk sr. En Marga er vlot achteraan!
Alle verhalen van onderweg komen eruit, bakkie koffie en daarna lekker eten. Dan de kamer verdeling en de bussen leeghalen. ’s Avonds nog even wat spelletjes met elkaar doen en dan lekker ons gespreid bedje in! Welterusten lieve lezers tot de volgende dag!
Heel fijn om dit te lezen, dan ben je ver weg maar het voelt alsof je er toch een klein beetje bij bent….. Heerlijk dat jullie een goede reis hebben gehad. Succes met een stukje van Gods liefde daar in de Oekraine uit te stralen….🙏