23 oktober 2013

Vanmorgen zijn we de dag begonnen in een mooi versierde ontbijtzaal. Jasper is vandaag 16 jaar geworden! We hebben hem eerst toegezongen.
Na het ontbijt gaan we naar de verschillende projecten. De kinderen hebben een mooie ketting gemaakt en kregen allemaal een vriendschapsbandje. Deze hadden wij vanmorgen ook gekregen. In Nederland zijn deze vriendschapsbandjes binnenkort ook te koop voor €2,00, voor elk verkocht bandje kunnen we een kind van wat schoolspulletjes voorzien.
De bouw van zowel de school als het huis vorderen ook lekker.
Vandaag zijn we maar een halve dag aan het werk,vanmiddag gaan we wat anders doen. We gaan in de bussen naar Mucacheve. Een paar gaan boodschappen halen, de rest gaat alvast vooruit. We gaan nl naar het zigeunerkamp waar Cor en Carolien ook een paar keer zijn geweest. Hier krijgen we een rondleiding over een klein deel van het kamp; er wonen hier meer dan 6000 mensen, slecht 300-400 kinderen gaan naar school. Veel mensen zijn erg arm en wonen in krotten. Maar ook zijn er kampbewoners die aan de ‘Kalverstraat”van het kamp wonen, we zagen hier zelfs een zwembad in de tuin.
We waren allemaal wel erg onder de indruk, zeker als je een man de was ziet doen bij een pomp en een oud vrouwtje voor haar huisje ziet zitten. Wat ons opvalt is dat je vaak jonge kinderen van een jaar of 8/9 met een jonger broertje of zusje op de arm ziet lopen van zo rond een jaar of anderhalf.
Vervolgens gaan we eten bij het kamp, op deze plek worden dagelijks plm. 100 van de allerarmste kinderen van warm eten voorzien. Soms is dit de enige maaltijd die ze krijgen op een dag.
Vervolgens gaan we naar een gospel/gipsy concert. Het wordt een compleet feest, we hebben er allemaal van genoten, in een hele kleine ruimte muziek maken, zingen, polonaise en gipsydans en klappen  we in de handen tot ze rood zijn.
We zingen van “lees je bijbel bid elke dag” tot praiseliederen in gipsytaal/ritme.
De band heet Amaro Del (=Mijn God), deze band bestaat uit allemaal uit zigeuners van het kamp, zij zingen vooral liederen over God en willen het zigeunerleven onder de aandacht brengen.
Het was zo bijzonder, helaas niet in woorden over te brengen…..
Sowieso ervaren we deze week een verbondenheid met elkaar, iedereen gaat op een ontzettend leuke manier met elkaar om. We lachen veel, maken veel plezier, maar er is ook ruimte voor een traan en een arm om elkaar heen.