Naar Oekraïne

Je moest de reacties eens horen. Ga jij naar Oekraïne? Ja, in de herfstvakantie ga ik die kant op. Weet je dat wel zeker? Is het daar dan wel veilig? En zoek je dan niet het onheil op daar in die oorlog? Allemaal vragen die terecht gesteld worden. Oekraïne is nou niet de plek waar de meeste snoepreisjes heen gaan dit jaar. Het land is vooral in het nieuws vanwege de onrusten die zich in het oosten afspelen. De grens met Rusland is een oorlogsgebied en de meeste berichtgeving gaat daar dan ook over.

Maar toch gaan wij naar Oekraïne. Met 25 enthousiastelingen zijn we van plan om naar het westen van Oekraïne te gaan. Naar dezelfde plek als vorig jaar. En om dit te duiden een paar feiten. We zitten 6 kilometer van de grens met Hongarije, Europa. De afstand tot het oorlogsgebied is ongeveer 1500 kilometer en de mensen van de ambassade geven aan dat we gerust kunnen komen.

Gelukkig maar, want het werk in Oekraïne is nog lang niet af. Nou hebben wij ook niet de illusie dat wij dat allemaal kunnen afronden, maar toch, alle kleine beetjes helpen. Met hulp van God kunnen wij daarin vast een bijdrage leveren. Op het zigeunerkamp van Barkasove mogen we helpen me het bouwen van een badhuis. Een voorziening waar alle kampbewoners gebruik van kunnen maken. Een goede douche is voor ons Nederlanders alledaags. Op het zigeunerkamp is dit (nu nog) iets onbekends.

Ook mogen we de zigeuners liefde geven. Door ze aandacht te schenken en met de kinderen te knutselen, dansen en zingen, willen we ze laten voelen dat ze waardevol zijn. God houdt niet alleen van fris gewassen Hollanders, maar ook van arme, minder frisse zigeuners. 

De reis gaat dus door. Met hulp van God willen we ons best doen. Maar daarbij hebben we niet genoeg aan 24 reizigers. We vragen iedereen om hulp in de vorm van gebed.