Maandag, de laatste dag van onze werkweek in Oekraïne is begonnen. De week ligt voor ons, maar de meeste tijd in dit land ligt al weer achter ons. Maar dat houdt ons uiteraard niet tegen om de dag nog zo nuttig mogelijk te besteden.
Vandaag staat een bezoek aan de vrienden in Barkasovo op de planning. Op zaterdag en zondag hebben we al gekeken bij de school en een kerkdienst bezocht. Vandaag gaan we de contacten verder verdiepen. We hopen te kunnen spreken met Sandor en Ferry. Ook Zolti, de bouwopzichter en zoon van Ferry zal aanwezig zijn bij het gesprek over de toekomst.
Voor we in gesprek gaan met deze en gene kunnen we de school bezoeken. De kinderen krijgen rekenles op het moment dat wij het lokaal binnenstappen. Maar voor we iets kunnen zien zijn we onder de indruk van de discipline die er op het schooltje heerst. Zodra we ook maar een teen over de drempel van het lokaal zetten gaan alle kinderen staan. In vloeibaar Hongaars wensen ze ons een goedemorgen toe. Wat mooi om die glimmende gezichten te zien. Kinderen die met plezier naar school lijken te gaan. We zien dat ze aan het rekenen zijn. Op het krijtbord staat en grote optelsom. Een kindje uit de klas wordt door de juf naar voren geroepen en mag, in het bijzijn van een paar blanke reuzen uit Holland, de optelsom maken. Het maakt haar niks uit. Hollanders of niet, ogen op je gericht of niet, meisje lief lost de som met het grootste gemak op.
In de schriftjes die we mogen fotograferen zien we rijen nette cijfers geschreven. Boven elk blokje tekst staat de datum van de lesdag geschreven. Ook in de beide andere klassen wordt druk gewerkt. De hele school is aan het rekenen. En wij tellen de zegeningen. Wat mooi om te zien dat er zoveel kinderen naar school gaan. Dit betekent namelijk dat ze ook eten krijgen. Althans, dat is de bedoeling. En jawel, wat we hopen gebeurt ook. Aan het einde van de ochtend vult de eetzaal zich met kinderen, vullen enkele dames de borden met soep en worden de magen gevuld met een gezonde maaltijd. Ons hart maakt een sprongetje van blijdschap. Blij als we zijn helpen we mee met het uitdelen van de maaltijden. Ook maken we de nodige foto’s en video’s zodat we ook thuis kunnen laten zien hoe de vlag erbij hangt.
Even later vindt in de kerk de geplande ontmoeting met Ferry, Sandor en Zolti plaats. Hier bespreken we de voortgang van de bouw van de school. Het gebouw staat, en dat uit eigen beweging van de zigeuners. We bespreken de manier van isoleren, het installeren van de elektriciteit en het aanschaffen van een (nieuwe?) verwarmingsinstallatie. Ook zien en horen we dat de kerk opgeknapt moet worden nadat er een storm heeft huisgehouden op het kamp. De synode wordt besloten met een toezegging aan de zigeuners dat ze verder kunnen bouwen aan de school en dat we ook een bedrag beschikbaar stellen voor de kerk en het brandhout voor de komende winter. Al met al een vruchtbaar overleg.
En zoals u allemaal weet gaat het vaak om geld. Geld inzamelen in Nederland, geld uitgeven in Oekraïne. We nemen nu, juist in dit verslag, onze laatste inzamelingsactie nog even in herinnering. Weet u nog dat we een oproep deden om een tegeltje te doneren? Met deze tegel kon u ook een wens meegeven aan de zigeuners. En deze wens willen we dan weer in de hal van de school hangen om de verbinding tussen Holland en Barkasovo te tonen. Er is bij deze actie inderdaad geld gedoneerd. En ook zijn er enkele wensen binnengekomen. Vandaag hebben wij deze wensen kunnen overbrengen. In de plaatselijke bouwmarkt hebben we vanmorgen tegels gekocht. Met een benzinestift hebben wij de wensen, door u ingebracht, opgeschreven. Sandor pakte een andere stift en schreef in een andere kleur de Hongaarse vertaling van de Nederlandse en Engelse teksten op de tegel. Enkele tegels lichter en een ervaring en veel hartelijkheid rijker hebben we het kamp verlaten. In de video kunt u beelden zien van het tegeltjesproject.
Op weg naar de grens, op weg naar Hongarije waar we de laatste nacht van onze trip willen doorbrengen. Nu al? Ja, nu al! Van meerdere betrouwbare mensen in Oekraïne hoorden we namelijk dat de wachttijden bij de grens de laatste tijd enorm lang zijn. Oekraïne uit is geen probleem, Hongarije in wel. Iets met Corona, iets met scherpe controles, althans, dag zeg ‘men’. De verwachting is dat de grenspassage zo’n 4 tot 6 uur duurt. En zeker in de ochtend is het extra druk omdat er veel mensen aan het werk moeten. Om te voorkomen dat we morgenochtend enorme vertraging oplopen en dus onze vlucht missen, gaan we wat eerder weg en slapen we een nacht in Budapest. Terwijl ik dit typ staan we in de rij bij de grens…
…nu ik weer verder typ zit ik aan een tafel in en hotelkamer in Budapest. Ik denk even terug aan het moment dat ik de vorige alinea werd getypt. De verwachtte wachttijd van 4 tot 6 uur viel gelukkig heel erg mee. Na 55 minuten zijn wij de grens gepasseerd en een check op vaccinaties of negatieve test vond men totaal niet interessant. De QR-code werd letterlijk opzij gelegd door de beambte. En nu, na een voorspoedige reis zitten we in een hotelkamer. Wanneer we de balkondeur openen zien we de maan en… een prachtig uitzicht op Budapest stad. Een foto bij daglicht volgt morgen.
Morgen, de dag dat we zouden rijden wordt en dag dat we kunnen uitslapen. Een dag waarop we stress hadden ingepland wordt en dag van kalm aan doen. Rond 14.30 uur hopen we te vliegen. Rond 16:30 verwachten we in Eindhoven te landen. U hoort van ons.
Neem contact op via WhatsApp